BERNEŃSKI PIES PASTERSKI

Home » BERNEŃSKI PIES PASTERSKI

Do Polski pierwsze berneńczyki sprowadzono z Czech jeszcze w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Pierwszy miot przyszedł na świat w 1981 roku w Rzeszowie, w hodowli Lon-Da, szczenięta urodziła suka Alona z Jihlavska. Kolejni przedstawiciele tej rasy przybyli do Polski z Niemiec: prowadząca hodowlę zwaną „Niedźwiedzia Gawra”, pani Ewa Urbanowicz, sprowadziła Anję von Rothenhubel oraz Artosa vom Lessinghof. Pierwszy miot tej pary przyszedł na świat w 1988 roku, a berneńczyki z „Niedźwiedziej Gawry” dały początek rozwojowi tej rasy w naszym kraju.

Berneńczyki kochają cały świat, a przede wszystkim swoich właścicieli. To właśnie przywiązanie do człowieka, dobroduszność i łagodny charakter uczyniły z berneńczyka idealnego psa rodzinnego. W codziennych sytuacjach sprawdza się jako pies czujny i odważny, jest łatwy w układaniu. Berneńczyk potrzebuje stałego i bliskiego kontaktu z człowiekiem i innymi psami. Wymaga uwagi i miłości całego jego ludzkiego stada. Najlepiej czuje się tam, gdzie wypełniać może swoje odwieczne zadanie:”opiekuje się” rodzinnym stadem i oczywiście stanowi jego integralną część. Hodowcy na całym świecie, poczynając od tych zrzeszonych w Szwajcarskim Klubie Psów Rasowych, czynią wszystko, by zachować w niezmiennej formie nie tylko wygląd, ale również – a może przede wszystkim – wspaniałe cechy osobowości berneńczyków. Prowadząc rozwój rasy w sposób przemyślany, strzegąc mądrości, wrażliwości i inteligencji tych niezwykłych psów. Berneńczyki wyjątkowo mocno przywiązują się do ludzi. Dla osób żyjących samotnie, które w dodatku często wyjeżdżają, nie jest to odpowiedni pies. Jako psy niezwykle rodzinne, najlepiej czują się w domu pełnym ludzi.

Nasz pies nie pójdzie wieczorem spać, póki ostatni członek rodziny nie wróci do domu. Berneńczyki potrzebują spokoju i ładu! Nie będą dobrze się czuły w rodzinach, w których głośna wymiana zdań jest na porządku dziennym.

Są idealnymi partnerami dla osób kochającymi przyrodę, które będą w stanie poświęcić mu odpowiednio dużo czasu i uwagi i zaspokoić jego potrzeby. Berneńczyk jest wspaniałym kompanem długich wędrówek po polach i lasach – zawsze przy człowieku, blisko – bo nie należy on do psów, które muszą pędzić daleko przed siebie. Nie oznacza to oczywiście, że młode berneńczyki nie potrzebują się wyszaleć – i one potrafią być prawdziwymi rozrabiakami. Jeśli zdecydowałeś się na zakup berneńczyka, bierzesz na siebie odpowiedzialność za całe jego życie, jego zdrowie i szczęście. Zmiana właściciela jest jedną z największych tragedii, jaka może spotkać przedstawiciela tej rasy.